Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Ανταπόκριση 4, Corrispondenza 4



Ανθοπώλης: σήμερα τριαντάφυλλα όλων των χρωμάτων. Κυρίως όμως κίτρινα, ανάκατα με λίγα ροζ κι εκρού στα δεξιά, και πιο πολλά κόκκινα στα αριστερά, καλειδοσκόπιο. Πόσα να είναι; Εκατό; Διακόσια; Ο αριθμός αποτελεί ένα γεγονός για την πόλη. Διακόσια τριαντάφυλλα δεν είναι ένα γεγονός; Ένα συμβάν;

Νόμιζαν ότι η παραγωγή ακολουθεί την κατανάλωση, ενώ ο Μαρξ έδειξε ότι 'η κατανάλωση είναι που ακολουθεί την παραγωγή'”. (Ν. Μπογιόπουλος, “Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε”). Δηλαδή, έχει χαθεί η ανάγκη.
Ποια είναι η ανάγκη σήμερα; Ποιά είναι η ανάγκη μου σήμερα; Ποια είναι η ανάγκη μου τώρα; Να πιω λίγο νερό. Αα! Ωραία. Ήπια λίγο νερό.
Ποια είναι η ανάγκη σου τώρα; Μήπως να πιεις λίγο νερό; Μπορείς να πιεις λίγο νερό;

Υποσχεθήκαμε στους εαυτούς μας να διαφέρουμε. βδομάδα μετά τη βδομάδα, κρατήσαμε την υπόσχεσή μας.” Γ. Κουνέλλης.
Η ερώτηση είναι αληθινή. Ποιά είναι η ανάγκη σου σήμερα; Σε παρακαλώ, απάντησέ μου.

Ιωάννα, Ρώμη, 15 Μαρτίου 2012
(φωτογραφία από το Φόρο Ρομάνο, τη Ρωμαϊκή Αγορά, δέντρα στους τοίχους, σκιές) 


1 σχόλιο:

  1. Μόνο μια περιγραφή εικόνας

    Πλατεία Αγ. Κωνσταντίνου (Κάτω από την Ομόνοια) 18:14 μια Τετάρτη του Μάρτη, καθώς περπατάω κάτω από τον λιγοστό ήλιο που μας αποχαιρετά, μια σπάνια στιγμή της μέρας που καταφέρνω να αντικρίσω, το βλέμμα μου συναντά σε ένα παγκάκι, έξω από το εργοτάξιο-εκκλησία, έναν άντρα καθισμένο να κρατά μια πλαστική σακούλα στο ένα χέρι, που μέσα φαντάζομαι οτι κρύβει την "περιουσία" του και στο άλλο ένα κινητό τηλέφωνο. Το βλέμα του στραμμένο κάπου ψηλά, μιλάει με έναν γλυκό τρόπο στον άνθρωπο που βρίσκεται στο άλλο άκρο της γραμμής και όλο αυτό γίνεται αντιληπτό όχι από την γλώσσα που μιλάει αλλά από τον τόνο του. Προσπαθεί να συγκρατήσει τα δάκριά του. Δεν θέλω να χαλάσω αυτήν την εικόνα γι αυτό προσπαθώ να μην τον ενοχλήσω κοιτάζοντας τον από πολύ κοντά, αλλά απομακρύνομαι ελάχιστα ώστε να μην βρίσκομαι στο οπτικό του πεδίο. Σε λίγο το δάκρυ που τόσο προσπαθεί σηκώνοντας ψηλά το πρόσωπό του να συγκρατήσει κύλησε. Ένιωσα πως αν συνέχιζα να κοιτάω θα έκλεβα τα συναισθήματα του. Κράτησα την εικόνα του και έφυγα...
    Αναρωτιέμαι πώς μπορώ να συγκρίνω τη δική μου ζωή σε μια χώρα που διαλείεται, με τη ζωή ενός ανθρώπου που δεν έχει χώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή