Τρίτη βράδυ, φεγγάρι ακόμα ενεργό, φεγγάρι ακόμα τεράστιο
«Όλα τα έργα μας είναι
σπαράγματα: όχι λόγω ανικανότητας αλλά γιατί η ιστορία δεν επιτρέπει να
ξαναβρούμε την ακεραιότητα της εικόνας.»
Γιάννης Κουνέλλης, φυλλάδιο
έκθεσής του, Μουσείο Κυκλαδικής, ως τις 8 Οκτωβρίου.
(Όμως η ιστορία, αυτή είναι
η εικόνα. Αλλά άντε δες την.)
Στο ίδιο φυλλάδιο, απόσπασμα
από το έργο «Χωρίς τίτλο», ένα πρόσωπο/σπασμένο άγαλμα ανάμεσα σε λινάτσες.
Μοιάζει πολύ με ένα πόστερ στο Μουσείο της Ακρόπολης, «Σεντόνι-Κόρη».
Αυτή είναι μια ανταπόκριση
συντεταγμένων. Αν θες, μπορείς να τις βρεις.
Οδός Μεγάλου Αλεξάνδρου,
γωνιακό μαγαζί με στρώματα, μάρκα «Μορφέας». Ο καταστηματάρχης κάθεται σε
καρεκλάκι έξω από το μαγαζί, συνομιλεί με κύριο που κάθεται σε καρεκλάκι επί
του οδοστρώματος. Πιο κάτω ακόμα ένα «βασανίζομαι» στον τοίχο. Ο ήλιος παίζει
με τα κλαδιά των δέντρων, επί του οδοστρώματος και πιο πάνω.
«Με μια κούπα στο χέρι καφέ
ζεστό,
όπως κάποτε το σώμα μου το
δικό σου κράταγε.»
Derek Walcott, Ποιήματα/Στη Μαρλίν
Ιωάννα,
Αθήνα, 2-10-12
καλή επιστροφή
φωτό:
Κουνέλλης-μαχαίρι, Μεγ. Αλεξάνδρου-βασανίζομαι, ο τελευταίος ανθοπώλης του
Ιουλίου/Ρώμη
